[cradium], o., chemisch element, symbool Rn.
Radon is het zwaarste edelgas. Er zijn isotopen bekend van atoommassa 202—224, die alle radioactief zijn. In de natuur komen de isotopen 219, 220 en 222 voor. Radon (222Rn) werd in 1900 ontdekt door F.E.Dorn als radioactief vervalprodukt van radium en radiumemanatie genoemd. Het werd in 1908 geïsoleerd door Ramsay en Gray die het niton noemden. Ook in 1900 ontdekten E.Rutherford en R.B.Owens het gasvormige vervalprodukt van thorium nl. het isotoop 220Rn en noemden het thoron.
Het gasvormige vervalprodukt van actinium (219Rn) kreeg aanvankelijk de naam actinon. Sinds 1923 is de officiële naam radon. Radon 222 vervalt onder het uitzenden van alfadeeltjes (halfwaardetijd 3,823 dagen). Radon wordt gewonnen door het van een radiumverbinding weg te zuigen en in een buisje op te vangen, waarna het buisje hermetisch wordt afgesloten. De buisjes worden vooral gebruikt vanwege de gammastraling, voor de behandeling van oppervlakkige kankergezwellen. In 1962 is men erin geslaagd radonfluoride te bereiden.
