v., therapie berustend op plaatselijke radioactieve bestraling met behulp van bepaalde isotopen.
Bepaalde vormen van kanker zijn met behulp van de conventionele bestralingstherapie moeilijk te behandelen, o.a. door hun verspreiding in het lichaam. Door radioactieve isotopen in te spuiten, kan men deze plaatsen bereiken en vindt bestraling in de tumor zelf plaats. Het bekendste voorbeeld hiervan is de behandeling van tumoren van de schildklier met radioactief jood: schildklierweefsel hoopt jood op.
