(Fr. Conseil des Troubles, door het volk Bloedraad genoemd), bijzondere rechtbank in de Nederlanden, ingesteld door de Spaanse landvoogd Alva, teneinde diegenen te vonnissen die op enigerlei wijze hadden deelgenomen aan de troebelen van 1566–67 (Tachtigjarige Oorlog).
De Raad van Beroerten (eerste zitting 20.9.1567) was niet onwettig, aangezien de koning het recht had hoogverraad en wat daaronder viel door een speciale rechtbank te laten beoordelen. Bij de vonnissen van de Raad, die op degelijk onderzoek berustten, stond het belang van de koning voorop; op privileges werd niet gelet. De meeste rechters waren vooraanstaande, streng rooms-katholieke Nederlanders en enkele Spanjaarden. De doodvonnissen gingen gepaard met confiscaties. Het aantal slachtoffers is vermoedelijk 6000–9000 geweest. De Bloedraad werd in 1576 opgeheven.
