[Lat.], o. (-s, -ta),
1. evenredig aandeel in een hoeveelheid of bedrag;
2. (Ned. Hervormde Kerk) officiële naam van de jaarlijkse bijdrage van de plaatselijke gemeenten aan de algemene kassen van de Kerk.
Er zijn quota in verschillende vormen:
1. bij produktie- of afzetkartels de toegewezen hoeveelheden die de aangeslotenen bij die kartels mogen produceren of verkopen (restrictie). De quota kunnen absoluut vastgestelde hoeveelheden zijn (vaste quota), dan wel in percentages van de totale produktie of afzet worden uitgedrukt, die òf vast (drijvende en meelopende quota) òf variërend (meelopende basisjaren) zijn. Bij vaste quota bestaat het gevaar dat een toenemende of afnemende vraag een ongemotiveerde prijsstijging, resp. een scherpe prijsconcurrentie teweeg kan brengen. Dit gevaar bestaat niet bij de drijvende quota doordat een stijging of daling van de totale vraag voor ieder van de kartelleden een evenredige verhoging of verlaging van de produktie of afzet betekent. Een nadeel is hier echter dat door de prohibitieve boeten die het kartel bij overschrijding oplegt efficiënt werkende ondernemingen geen terrein kunnen winnen en de krachtsverhoudingen zodoende volkomen zijn vastgelegd. Legt men echter, zoals dit bij meelopende quota het geval is, bij overschrijding minimale boeten op, dan zullen efficiënt geleide bedrijven boven het eenmaal vastgestelde percentage kunnen uitgroeien. Het meest dynamische stelsel echter is dat van de meelopende basisjaren. Efficiënte ondernemingen die hun percentage hebben overschreden en daarvoor boete hebben betaald, zien hun grotere afzet namelijk erkend doordat het gestegen percentage meetelt voor de vaststelling van hun toekomstige quotum.
2. Als maatregel van handelspolitiek bij contingentering of kwantitatieve invoerbeperking (protectie), waarbij de maximale omvang van de invoer van een bepaald artikel gedurende een zekere periode, meestal een jaar, wordt gefixeerd in hoeveelheid of in waarde (hoeveelheidsresp. waardecontingent of quotum).
3. Bij de internationale grondstoffenregelingen.
4. De stortingen in goud en eigen valuta door lidstaten waaruit de middelen van het International Monetary Fund worden verkregen.
