v., richting in de psychologie die als uitgangspunt aanneemt dat alleen het neuropsychische als onderwerp van de psychologie kan gelden.
Volgens aanhangers van de psycho-reflexologie zouden subjectieve belevingen en waarnemingen naast de neurologische verklaring van de gedragspatronen geen recht en reden van bestaan als onderwerp van de psychologie hebben. De Russische neuroloog V.M.Bechterev was de grote voorman van deze opvatting, die bepalend bleef voor de Sovjet-psychologie. In de USSR is het werk van Pavlov en Bechterev over de reflexen als een soort dogma richtsnoer voor een groot deel van alle verder psychologisch onderzoek gebleven.
