[Gr. asthenes, zwak], v., neurotische toestand die gekenmerkt wordt door gebrek aan zelfvertrouwen. De Franse neuroloog P.Janet voerde de term psychasthenie in.
De term wordt nog wel gebruikt om er neurotische verschijnselen mee aan te duiden waarvan de aard het best kan worden weergegeven met typeringen als: overdreven precies en plichtsgetrouw, krampachtig, rigide, perfectionistisch, scrupuleus enz.Er worden mensen mee gekarakteriseerd die een zeer bepaald schema van vaste leefgewoonten opbouwen, waarvan zij nauwelijks of niet durven af te wijken. Psychologisch vertoont de psychasthenie verwantschap met de dwangneurose. Door middel van psychotherapie is vaak een vermindering van de klachten bereikbaar, neurose.
