[Lat.], v., infectieziekte van papegaaiachtigen. Psittacosis wordt veroorzaakt door een virusachtig organisme, nl. een Chlamydia.
Behalve papegaaiachtigen kunnen ook andere vogels en de mens besmet worden.De infectie bij andere vogels en daardoor veroorzaakte gevallen bij de mens worden ornithose genoemd. Kalkoenen kunnen soms ernstig van de ziekte te lijden hebben. Duiven (waaronder stadsduiven) kunnen de verwekker uitscheiden b.v. met de ontlasting. In droog stof kan psittacosis zich lang handhaven en daardoor verspreid worden. De ziekteverschijnselen bij papegaaien en duiven zijn weinig specifiek. Bij duiven treden vaak secundaire infecties op, b.v. met Mycoplasma.
Bij de mens zijn de verschijnselen: algemeen ziek zijn, koorts, hoofdpijn en, na dagen tot weken, een atypische longontsteking. Wegens het risico voor de mens bestaan in vele landen importrestricties voor papegaaiachtigen. Enkele moderne antibiotica (m.n. chloortetracycline) zijn werkzaam tegen Chlamydia. Door papegaaien gedurende ten minste 45 dagen te behandelen, kan men ze vrij maken van psittacosis. Er is geen vaccin beschikbaar.
