o. (-en), litteraire uitdrukkingsvorm tussen proza en poëzie in.
Een prozagedicht (Fr. poème en prose) is geschreven in proza, maar met indeling in korte paragrafen, die aan de strofe in het gedicht herinnert, en qua inhoud sterk lyrisch en uiterst subjectief. Het moderne prozagedicht is afkomstig uit Frankrijk, o.a. G.de Nerval, vooral C.Baudelaire (Petits poèmes en prose, 1859) en later Saint-John Perse. Verder zijn er in de Russische litteratuur Gedichten in proza (1882) van Tsjechov en in de Ned. litteratuur Menschen en bergen (1891) van Lodewijk van Deyssel en Afwijkingen (1910) van Karel van de Woestijne.
