[Lat. promulgare, onder de menigte brengen], v. (-s), afkondiging, openbare bekendmaking, uitvaardiging.
Promulgatie betekent in België de plechtige afkondiging van wetten door het staatshoofd, de eerste daad van uitvoering van de wet, waardoor het bestaan van de wet op plechtige wijze wordt bevestigd. De koning treedt dan op als hoofd van de uitvoerende macht. Het staat hem niet vrij deze afkondiging te weigeren, in tegenstelling tot de bekrachtiging van de wet, waar hij zijn vetorecht principieel kan uitoefenen.
