[Prometheus], o., chemisch element, symbool Pm.
Promethium behoort tot de ceriumgroep van de lanthaniden. Er zijn van promethium isotopen bekend met atoommassa’s van 140-154, die alle radioactief zijn en niet in de natuur voorkomen. De grootste halfwaardetijd is die van het isotoop 145Pm, nl. 17,7 jaar. Promethium werd in 1945 chemisch aangetoond door J.A.Marinsky, L.E. Glendenin en C.D.Coryell in splijtingsprodukten uit de kernreactor te Oakridge. Zuiver 147Pm (halfwaardetijd 2,64 jaar) geeft zachte ß-straling, die kan worden omgezet in elektrische stroom.
Dit wordt toegepast in kleine batterijen die een levensduur hebben van ca. vijf jaar. Van de metallische eigenschappen van promethium is nog weinig bekend.
