[Eng.], opvoeding waarbij het kind met zijn emotionele, intellectuele en fysische eigenschappen centraal wordt gesteld. Deze opvatting van de moderne kinderpsychologie werd in Europa tegen het eind van de 19e eeuw voorgestaan.
In Groot-Brittannië werden Abbotsholme en Summerhill gesticht; op het vasteland pionierde men op de experimentele scholen van o.a. M.Montessori, O.Decroly en E.Rotten. In de loop van de 20e eeuw vonden deze progressieve ideeën in de VS weerklank, m.n. door de activiteiten van J.Dewey op de Laboratory School te Chicago.
