v., proef, m.n. (strafrecht) volgens Angelsaksische opvatting een proeftijd onder officiële begeleiding, hetzij alvorens vonnis te wijzen, hetzij tijdens de detentie.
Probatie is in België officieel ingevoerd bij de wet van 29.6.1964. Wanneer een correctionele rechtbank of een raadkamer een delinquent opschorting van de uitspraak van de veroordeling of uitstel van de tenuitvoerlegging van de straffen verleent, en deze op de proefstelling aan bijzondere voorwaarden verbindt, is er sprake van probatie-opschorting of van probatie-uitstel. De verdachte of veroordeelde staat in dit geval onder toezicht van een probatieassistent. Een in ieder arrondissement bestaande probatiecommissie heeft algemeen toezicht.
