Romeins grammaticus uit Caesarea (Mauretanië), werkzaam begin 6e eeuw. Priscianus doceerde te Konstantinopel de Latijnse taal.
Hij schreef de Institutiones grammaticae (18 boeken), waarvan de laatste twee de syntaxis behandelen, het meest complete leerstelsel van de Latijnse spraakkunst dat bewaard is gebleven. Het werk, vooral belangrijk om de rijkdom van overleveringen uit de oude litteratuur, behoorde tot de meest gebruikte boeken in de middeleeuwen en lag ook ten grondslag aan de eerste nieuwere behandeling van de Latijnse grammatica. Uitgave: in: Grammatici Latini 2 en 3, door H.Keil (1855-59; herdr. 1961).
LITT. M.Glück, Priscians Partitiones und ihre Stellung in der spätantiken Schule (1967).
