v. (-en), obligatielening waarvan de obligaties uitloten met een premie, d.w.z. met een extra bedrag boven de nominale waarde.
Bij een premielening neemt men deel aan een loterij, aangezien men op het nummer van zijn obligatie een premie of prijs kan winnen. De vaste rentevergoeding, het rentetype, is doorgaans lager, hetgeen de obligatiehouder accepteert voor de genoten kans. Tegen de tijd van de trekking loopt de koers van een premielening in de regel op, om na de trekking weer te dalen. Premieleningen vormen in het algemeen een middel om bij kapitaalschaarste toch aan de benodigde middelen te komen. In Nederland werden zij vooral door lagere publiekrechtelijke lichamen (provincies, gemeenten) uitgegeven. Volgens de Loterijwet van 1905 moet het rentepercentage evenwel tenminste 2,5 % bedragen. Niet-rentedragende premieleningen worden loten of premieloten (lotenlening) genoemd; uitgifte hiervan is volgens de Loterijwet verboden.
In België rangschikt men onder deze benaming de eigenlijke premielening (waarbij naast de terugbetaling van het geleende kapitaal en de rente ook een premie wordt toegekend) en de lotenlening.
