Belg. politicus, *26.4.1786 Brugge, ♱22.7.1859 Brugge. De Potter week in 1794 met zijn familie naar Duitsland uit en verbleef van 1811—23 in Italië.
Als liberaal journalist en pamflettist droeg hij in het Verenigd Koninkrijk (1815-30) sterk bij tot het verbond tussen katholieke liberalen en tegen de regering. Zijn veroordeling wegens een persdelict in 1828 maakte hem tot martelaar. Vanuit de gevangenis te Brussel zette De Potter zijn actie voort; hij lanceerde de idee van de bestuurlijke scheiding van Nederland en België. In april 1830 werd hij verbannen. Tijdens de Belgische Revolutie (1830) werd De Potter lid van het Voorlopig Bewind, waarin hij als republikein alleen stond; hij werd door zijn collega’s geneutraliseerd, waarop hij spoedig ontslag indiende. Nadien nam De Potter deel aan de democratische beweging van de radicalen; hij werd theoreticus van het agrarische collectivisme en publiceerde o.a. studies over het rationeel socialisme.
