o. (-en), (ook: positief elektron), antideeltje van het elektron.
(e) Het positon is een elementair deeltje dat dezelfde massa heeft als een elektron, maar waarvan de lading een positieve →elementaire lading is; zowel elektron als positon hebben spin jHet deeltje is in 1932 gevonden door C.D.Anderson; het bestaan was op theoretische gronden reeds vroeger door P. A.M.Dirac voorspeld. Uit gammastraling kan door →paarvorming een elektron en een positon ontstaan. Omgekeerd kunnen een elektron en een positon zich ook verenigen waarbij zeer energierijke gammastralen worden uitgezonden (→annihilatie). Doordat er aanzienlijk meer elektronen dan positonen bestaan, heeft een positon, een korte levensduur; het verdwijnt zodra het een elektron treft.