v. (-ën),
1. (kristallografie) stof waarvan verschillende structuren mogelijk zijn die slechts verschillen door de stapeling van dezelfde dichtgestapelde lagen (e);
2. (diergeografie) het voorkomen van diverse onderscheidbare ondergroeperingen binnen de soort (e).
(E) DIERGEOGRAFIE. Polytypie komt vooral voor bij zeer wijd verspreide soorten. Men ziet b.v. bij één vleugelslakkesoort die verspreid is over de hele Grote en Atlantische Oceaan verschillende zgn. forma’s in verschillende delen van de oceanen. KRISTALLOGRAFIE. Polytypie is een bijzondere vorm van polymorfisme en komt o.a. voor bij zinksulfide en cadmiumjodide. Polytypen van dezelfde stof hebben dezelfde chemische samenstelling.
