o. (-n), een van de verbindingen van waterstof of een metaal met een overmaat zwavel. (e) Wordt een oplossing van natriumsulfide gedurende enige tijd zacht verwarmd met zwavel, dan lost de laatste op. De vloeistof bevat verbindingen (polysulfiden) met de algemene formule Na2Sn.
Giet men de oplossing in verdund zoutzuur uit, dan scheidt zich een olie af die bezinkt. Door destillatie bij lage druk worden hieruit hoofdzakelijk twee verbindingen, nl. H2S2 en H2S3 verkregen, maar ook verbindingen als H2S4, H2S6. De S-atomen zijn in deze polysulfiden in een rij aan elkaar verbonden. Polysulfiden van metalen (M2S„) ontstaan door verwarming van een oplossing van een sulfide met zwavel. Al naar gelang de opgenomen hoeveelheid zwavel kristalliseren hydraten uit b.v.
Na2S2, Na2S3, Na2S4, Na2S5. Polysulfiden worden uiteraard vooral gebruikt voor de bereiding van polysulfiderubbers.
