v./m. (-en), boek met een tekst met verschillende vertalingen naast elkaar gedrukt, m.n. van de bijbel (e).
(e) Tot de voornaamste polyglotten die ook voor de geschiedenis van de bijbeltekst van betekenis zijn, behoren: 1. de onder leiding van kardinaal Ximenes door diverse geleerden verzorgde uitgave (6 dln. 1514—17); 2. de →biblia regia (Antwerpse polyglot); 3. de Parijse editie van 1645, die onder leiding van Guy Michel de Jay door verscheidene oriëntalisten en bijbelverklaarders werd bewerkt (10 dln.); de gehele biblia regia is in deze editie opgenomen en bovendien een Syrische en een Arabische versie met Latijnse vertalingen, verder een zgn. Samaritaanse pentateuch en een Arabisch NT met Latijnse vertaling; 4. de in 1657 en 1669 te Londen verschenen uitgave (10 dln.); deze laatste bevat de oudste teksten volgens verschillende lezingen. . LITT. T.H.Darlow en H.F.Moule, Hist. cat. of the printed editions of Holy Scripture in the library of the British and Foreign Bible Society, III (1963).
