[→Gr. polis, stad], v. (-en), vroeger instituut van openbare gezondheidszorg waar men op kosten van de stad werd geholpen; thans inrichting waar ambulante (lopende) patiënten door specialisten worden behandeld.
(e) Poliklinische behandeling staat tegenover klinische behandeling, waarmee ziekenhuisbehandeling wordt bedoeld. Aanvankelijk hadden alleen academische ziekenhuizen een polikliniek waar dan gratis behandeling plaatsvond (en soms nog geschiedt). Thans hebben alle grote ziekenhuizen een polikliniek. Hier en daar treft men ook specialistenpoliklinieken aan, waar een aantal specialisten spreekuur houdt. Er is een sterke tendens om de poliklinische behandelingsmogelijkheden aanzienlijk uit te breiden, teneinde ziekenhuisopneming te voorkomen of te verkorten. Er zijn ook tandheelkundige en diergeneeskundige poliklinieken.
