v., stroming in de schilderkunst van de 19e eeuw, die alle schakeringen van het volle licht uit de vrije natuur wilde vastleggen. In de plein-airschilderkunst kwam de nadruk te liggen op het vlakke, picturale element en niet op de plastische modellering.
Het schilderij werd ook niet langer binnenshuis, maar in de openlucht (Fr. pleinair) gemaakt of althans opgezet. De plein-airschilderkunst door de School van Barbizon als een van de eerste beoefend, bereidde het impressionisme voor van o.a. Manet en Monet.
LITT. A.Busch, Der Spaziergang im Garten. Adolph Menzel und die Entstehung der Freilichtmalerei (1959); J.Bouret, L’École de Barbizon et le paysage français au 19me siècle (1972).
