[Sp.], v. (-’s), vlak, centraal gedeelte van een bekken in een woestijngebied met een kleibodem waar vaak zoutkristallen in vermengd zijn.
Een playa is de droge bodem van een meer dat na een korte, hevige regenval is ontstaan en na verdamping klei en zout achtergelaten heeft (zie bolson). Andere namen voor playa zijn sebkha (Sahara), kawize (Iran), takyze (USSR) en schala (Centraal Azië).
