v./m. (-len), (ook: plasmacyt), zwerfcel met kenmerkende structuur, die een belangrijke rol speelt bij de afweer van lichaamsvreemde stoffen waaronder bacteriën. Plasmacellen ontstaan uit de zgn.
B-lymfocyten (lymfocyt).Zij produceren de antistoffen (immunoglobulinen). In vele chronische ontstekingsprocessen treft men plasmacellen aan. Zij kunnen bij ontregelde vorming aanleiding geven tot multipel myeloom (ziekte van Kahler); solitaire woekeringen van plasmacellen noemt men wel plasmacytomen.
