(godsdienstfenomenologie) lijden in plaats van één of meer anderen. In diverse religies komen vormen van plaatsbekledend lijden voor.
Zo kan bij rampen één persoon voor de gehele stam geofferd worden, b.v. een stamhoofd, krijgsgevangene of slaaf. Ook komt voor dat een dier de plaats van een mens inneemt (o.a. tot
uitdrukking gebracht doordat de laatste zijn hand op de kop van het dier legt). In het christendom wordt de gedachte van het plaatsbekledend lijden toegepast op Christus.
