Fernando António Nogueira, Portugees dichter, *13.8.1888 Lissabon, ♱30.11.1935 Lissabon. Pessoa verbleef van 1896—1905 in Zuid-Afrika, waar hij de Engelse taal grondig leerde beheersen.
Hij studeerde filosofie, werd handelscorrespondent en vertaler en werkte mee aan modernistische tijdschriften als Orpheu en Presença. In 1918 debuteerde hij met de bundel Engelse gedichten Antinous. Pas later ging hij in het Portugees schrijven. Uit zijn werken spreekt de invloed van Nietzsche, Schopenhauer en de Franse symbolisten. Hij bezat een uitzonderlijke taalvaardigheid. Om steeds vanuit een ander gezichtspunt te schrijven en de wereld in haar oneindige facetten te doorgronden, riep hij de heterónimos in het leven, drie van elkaar verschillende persoonlijkheden onder wier naam hij publiceerde: Alberto Caeiro (positivist), Ricardo Reis (egocentrisch epicurist), Alvaro de Campos (vitalist).
De gedichten die hij onder eigen naam publiceerde vertolken de bespiegelingen van een introverte geest. Pessoa is de grootste Portugese dichter uit de eerste helft van de 20e eeuw en zijn invloed in Portugal en Brazilië is zeer groot. Werken: Antinous (1918), Sonnets (1918), English poems (1921), Mensagem (1933). Uitgaven: Obras completas (8 dln. 1942-56); Obra poëtica (2e dr. 1965); Gedichten, door A.Willemsen (1978; Ned. vert.).
LITT. J.G.Simöes, Vida e obra de F.Pessoa (1950); A.Monteiro Casais, Estudos sobre a poesia de F. Pessoa (1958); M.de Jong, F.Pessoa of het veelvoudig dichterschap (1959); A.Quadros, F.Pessoa (1960); M.L.Guerra, F.Pessoa (1969); G.Güntert, Das fremde Ich (1971).
