m. (-en), (spraakk.) vervoegingsvorm van een werkwoord.
De term persoonsvorm wordt zowel gebruikt ter aanduiding van de werkwoordsvormen waarin de 1e, 2e of 3e persoon formeel uitdrukking vindt (zoals in het Latijn vormen als laudo, ik prijs; laudas, jij prijst; laudat, hij prijst) als van de werkwoordsvormen die in vorm verschillen naargelang zij met persoonsaanduidende elementen worden verbonden, zoals in het Nederlands (ik) prijs; (hij) prijst; (zij) prijzen.
