m., (ook: pergelisol), blijvend bevroren bodem.
Het kan voorkomen dat de permafrost niet tot het aardoppervlak reikt, maar dat zich daarboven een laag bevindt die in de zomer ontdooit en ’s winters weer bevriest (actieve laag, moltisol). Soms ligt de permafrost zelfs dieper dan het niveau dat de vorst in de winter in de grond bereikt. De ligging van de bovenste grens van de permafrost is niet alleen afhankelijk van de gemiddelde temperatuur van de lucht maar ook van de eventuele plantengroei, van het warmtegeleidingsvermogen van de grond en de hydrologische omstandigheden. Ook gebouwen kunnen invloed hebben op de diepte waarop de bovenste grens van de permafrost zich bevindt. Het gebied van de permafrost beslaat ca. 25 % van het landoppervlak. De dikte van de bevroren laag loopt op in Alaska tot 300 m, in Siberië zelfs tot 500 m.
