[Germ., de stralende], figuur uit het Zuidduitse volksgeloof, soms als een goede, maar meestal als een boze geest gedacht en overeenkomende met Holda. Zij houdt m.n. toezicht op het spinnen en vernietigt wat aan het einde van het jaar niet afgesponnen is.
Een dergelijk geloof bestaat bij vele volken in verband met het heilig huwelijk van aarde en hemel; de uitzet van de Aardgodin moet dan gereed zijn. Ofschoon Perhta pas in de 14e eeuw vermeld wordt, kan zij tot het oude Germaanse volksgeloof behoren; in de Edda komt Bjort voor, de Oudnoorse vorm van de naam Perhta. Zij verenigt dan de trekken van een vruchtbaarheidsgodin met die van een dodengodin.
