[Fr. Gr. peripeteia, plotseling omslaand], v. (-en),
1. onvoorzien geval;
2. de plotselinge ommekeer van de handeling in de tragedie. In het aristotelische drama (dramaturgie) is de peripetie beslissend voor het lot van de held. Vaak wordt het verloop van het drama gekenmerkt door talrijke kleinere wendingen. Soms valt de ommekeer samen met de anagnorisis. Voorbeelden: Oidipous hoort dat hij de moordenaar van zijn vader is, Macbeth ontwaart de geest van Banquo.
LITT. B.Verhagen, Dramaturgie (2e dr. 1963).
