Charles Pierre, Frans schrijver, *7.1.1873 Orléans, ♱(gesn.) 5.9.1914 Villeroy. Péguy onderging de invloed van Bergson en Romain Rolland.
Van 1900—14 was hij de oprichter en leider van het sterk individualistisch gerichte, belangrijke litteraire tijdschrift Les cahiers de la quinzaine. Hij keerde in 1908, na eerst fel socialist en anti-klerikaal te zijn geweest, terug tot het rooms-katholieke geloof. Péguy zette zich in voor het mystieke, het bergsonisme en voor een levende vaderlandsliefde. Hij oefende geruime tijd een sterke invloed uit op een groot deel van de jeugd, terwijl hij ook lange tijd een gids was voor de rooms-katholieke socialisten. Werken: poëzie: Le mystère de la charité de Jeanne d’Arc (1910), Le porche du mystère de la deuxième vertu (1911) Le mystère des Saints Innocents (1912), Tapisseries (1913), Eve (1914); proza (vooral felle pamfletten): Notre patrie (1905), Notre jeunesse (1910), L’argent (1912), La route de Chartres (1946), La république (1946). Uitgaven: Oeuvres complètes (12 dln. 1935—44); Oeuvresposthumes (1969).
LITT. .I.Delaporte, Connaissance de C.Péguy (2 dln. 1959); B.Guyon, C.Péguy (1960; herdr. 1973); T.Quoniam, La pensée de Péguy (1967); S.Fraisse, Les critiques de notre temps et Péguy (1973).
