(1796-1801), *1.10. 1754 Sint-Petersburg,♱(verm.) 23.3.1801 Sint-Petersburg; zoon van keizerin Catharina II en tsaar Peter in. Paul had een nerveus karakter en werd lange tijd overheerst door zijn moeder, die ook bij zijn meerderjarigheid zijn rechten ignoreerde en zelfs de opvoeding van zijn zoons aan hem onttrok.
Toen Paul eindelijk aan de regering kwam, regelde hij de successie volgens de primogenituur. Hij begaf zich in de Tweede Coalitieoorlog (1798-1802), omdat hij de Franse Revolutie haatte en als beschermheer van de Maltezer Orde de Franse bezetting van Malta ongedaan wilde maken. Toen Engeland echter Malta veroverde en het niet aan de Maltezer Orde teruggaf, verliet Paul de anti-Franse coalitie en verbond zich met Napoleon. Zijn grillige politiek leidde tot een samenzwering, waarbij hij werd gewurgd. Paul werd opgevolgd door zijn oudste zoon Alexander I.
Litt. C.de Grünwald, L’assassinat de Paul I (1960); J.Keep, Paul and the militarisation of government (1973).
