v. (-en), maatschappij die zich richt op het in-de-plaats-stellen van haar eigen effecten (meestal aandelen) voor andere, die zij in bezit heeft of zal krijgen.
Het doel van de participatiemaatschappij is niet een spoedige realisatie van de verkregen effecten, maar een min of meer blijvende deelneming. Tot de participatiemaatschappijen rekent men beleggingstrusts, holding companies, controlemaatschappijen (gericht op het controleren van één of meer andere ondernemingen), overnemingsmaatschappijen (veelal onzelfstandige maatschappijen voor b.v. zeer riskante ondernemingen) en financieringsmaatschappijen. Soms beperkt men het begrip tot laatstgenoemde, dan wel nog verder tot financieringsmaatschappijen die als hoofddoel hebben het deelnemen in het risicodragend kapitaal van ondernemingen, in het bijzonder die geen toegang hebben tot de openbare kapitaalmarkt of zich van een beroep daarop wensen te onthouden. Soms, zoals in België, de BRD en Zwitserland, hield de ontwikkeling van participatiemaatschappijen verband met een tendentie naar specialisatie in verband met de organisatie van het bankwezen in die landen. In Nederland is als participatiemaatschappij werkzaam de Nederlandse Participatie Maatschappij NV.
In België kent men in de publieke sector de Nationale Investeringsmaatschappij.
