Carel Frederik van, Ned. psycholoog, *17.1.1920 Amsterdam. Van Parreren werd in 1958 lector en in 1964 hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, in 1965 hoogleraar te Utrecht.
Hij wijdt zich aan de experimentele bestudering van onderwijs-en leerprocessen, waarbij hij het belang van een kwalitatieve analyse van het leren benadrukt in plaats van de gebruikelijke prestatiegerichte aanpak. Hij verdedigde het pluralistische standpunt: er zijn verschillende vormen van Ieren, die niet tot één bepaalde grondvorm te herleiden zijn. Van Parreren gaf in het Ned. taalgebied grote bekendheid aan de Russische psychologie. Werken: Intentie en autonomie in het leren (diss. 1951), Psychologie van het leren (2 dln. 1960-62), Leren op school (1965), (met J.Carpay) Sovjetpsychologen aan het woord (1972).
