[Fr.],
I. bn. en bw.,
1. betrekking hebbend op of behorend bij een onderhandelaar;
2. betrekking hebbend op, behorend bij een parlement: de parlementaire welsprekendheid;
3. zoals gebruikelijk is in een parlement; beleefd, omzichtig: de parlementaire vormen in acht nemen; zich uitdrukken;
II. zn. m. (-s, -n), onderhandelaar; persoon die naar de vijand wordt gezonden om te onderhandelen over wapenstilstand of overgave. De parlementair heeft recht op onschendbaarheid, maar verliest dit recht indien onweerlegbaar wordt bewezen dat hij van zijn bevoorrechte toestand gebruik heeft gemaakt om een daad van verraad uit te lokken of te plegen.
