bn. en bw.,
1. bij wijze van, als in een gelijkenis;
2. van de aard van, wat de gedaante heeft van een parabool: een parabolische spiegel; parabolische snelheid, snelheid die nodig is om aan de aantrekkingskracht van een hemellichaam te ontsnappen.
In de wiskunde gebruikt men parabolisch veel als tegenstelling tot elliptisch en hyperbolisch. De euclidische meetkunde wordt wel parabolische meetkunde genoemd in tegenstelling tot de elliptische van Riemann en de hyperbolische van Lobatsjewski en Bolyai. meetkunde.
