o., de leer dat de werkelijkheid fundamenteel redelijk is.
In de opvatting van het panlogisme komt aan het irrationele slechts een oppervlakkig en vergankelijk zijn toe, dat zichzelf noodzakelijkerwijze opheft. De term werd ingevoerd door de Duitse filosofiehistoricis is J.E.Erdmann (*1805, ♰1892), ter karakterisering van het filosofisch systeem van Hegel.
LITT. J.E.Erdmann, Geschichte der neueren Philosophie (3 dln. 1853; verkorte herdr. 1971); H. Glockner, Hegel (2 dln. 1929; herdr. 1968).
