[Lat.], v./m. (-s),
1. (Romeinse oudheid) wijd (wit) bovenkleed voor vrouwen;
2. stuk karton, overtrokken met wit linnen, ter bedekking van de elk gedurende de mis.
De palla werd over de tunica en de stola gedragen. Zij kon, evenals de toga van de mannen, op verschillende manieren rond het lichaam gedrapeerd worden en werd soms over het hoofd getrokken. De palla werd oorspronkelijk vervaardigd uit wol, later onder Byzantijnse invloed uit damast of zijde.
