paladijn

betekenis & definitie

[Lat. comes palatinus, paltsgraaf], m. (―en), iemand die aan het hof een waardigheid bekleedt, m.n. ridder uit het gevolg van Karel de Grote; ook toegepast op de helden van koning Arthurs Tafelronde; ridderlijke held; voorvechter; (vm. koninkrijk Polen) de bestuurder van de województwo; (vm. koninkrijk Hongarije) de voornaamste magnaat, gevolmachtigde en legeraanvoerder, die regeerde als de koning ontbrak.