Chinees toneelschrijver, *1226 te Tsjen-ting, ♱na 1306. Pai P’oe was de zoon van een hoog ambtenaar onder de Tjindynastie (1115—1235).
Hij werd vanaf zijn zevende opgevoed door een vriend van zijn vader, de dichter Juan Hau-wen (*1190, ♱1257). Na een aantal reizen vestigde hij zich in 1280 in Nanking. Pai P’oe was een van de eerste belangrijke auteurs van de komedies van het Noordelijk Toneel dat tijdens zijn leven vaste vorm aannam. Vijftien titels zijn van hem bekend, drie stukken slechts bewaard. Daarvan is het beroemdste Woe t’oeng ju, dat de tragische liefde van de oude T’ang keizer Ming-hwang voor zijn concubine Jang kwei-fei behandelt, een onderwerp dat later o.a. door Hoeng Sjeng opnieuw bewerkt zou worden. Pai P’oe schreef ook ts’e-liederen. Uitgaven: Eng. vert., door R.Yang (in: Four plays of the Yuan theatre, 1972); Ned. vert., door W.L.Idema en D.R.Jonker (in: Vermaning door een dode hond, 1974).
