(Gr. Poseidonia), een ca.600 v.C. door Griekse kolonisten gestichte stad, gelegen aan de monding van de Sele, aan de Golf van Salerno (Zuid-Italië).
De oorspronkelijke Griekse stad had een ommuring van 4750 m lang; de muur was ca. 5 m dik en had ronde en vierkante torens, waarvan nog vele te zien zijn. Eind 4e eeuw v.C. werd Paestum veroverd door de Lucaniërs, en in 273 v. C door de Romeinen. De stad raakte in de Romeinse Keizertijd verlaten door een malaria-epidemie. De plattegrond van de stad is bekend door de luchtfotografie. In het centrum van de stad lag de agora, en daaromheen drie zeer goed bewaarde tempels, alsmede fundamenten van diverse andere. Het dichtst bij de zee ligt de Basilica, een Dorische tempel van ca.550 v.C., gewijd aan Hera.
Hij heeft negen rijen van elk 18 zuilen en meet 24,5 m x 54,3 m. Bijzonder is de in tweeën gedeelde cella met acht zuilen. Ernaast ligt de Poseidoontempel, ook gewijd aan Hera, en gebouwd ca.460-450 v.C. Deze heeft zes rijen van 14 zuilen en meet 24,3 m x 59,9 m. De cella was in drieën gedeeld door twee rijen van zeven zuilen. Ten noorden van de agora ligt nog de tempel van Ceres, die oorspronkelijk gewijd was aan Athena.
Deze is gebouwd ca.510-500 v.C., heeft zes rijen van elk 13 zuilen en meet 14,5 m x 32,8 m. Er was een pronaos (voorhal) met vier zuilen. Van de klassieke stad is weinig bewaard en weinig opgegraven; slechts een raadselachtig, onderaards gebouwtje dat o.a. acht bronzen vazen (ca.510 v.C.) bevatte, is een van de weinige resten.Op ca. 9 km ten noorden van Paestum bevinden zich de resten van een in de oudheid beroemd heraion.
Van de tempels zijn slechts de fundamenten bewaard, maar de gebeeldhouwde decoratie is in het museum van Paestum opgesteld.
LITT. P. Zancani Montuoro en U. Zanotti Bianco, Heraion alla Foce del Sele (2 dln. 1951-54); P.C. Sestieri, Paestum (1960); J. Charbonneaux, R.
Martin en F. Villart, Grèce classique (1969); B. d’Agostino, Monuments of civilization, Greece (1975).
