m. (-en), een gewapend betonnen vloerconstructie waarbij de vloerplaten rechtstreeks
dragen op kolommen.
De paddestoelvloer wijkt af van de gebruikelijke constructiewijze, waarbij vloerplaten dragen op balken, die de belasting naar de kolommen voeren. Bij een paddestoelvloer wordt de ondersteuning gevormd door kolommen die buigvast aan de vloer zijn verbonden, waartoe de aansluiting tussen vloer en kolom aan de kolomkoppen meestal is verzwaard. Deze verzwaring kan bestaan uit een kolomkop (min of meer in de vorm van een paddestoel) aan de bovenzijde van de kolom en/of een kolomplaat aan de onderzijde van de vloerplaat. Indien beide ontbreken en er toch sprake is van een puntvormige ondersteuning, spreekt men van een vlakke plaatvloer. Paddestoelvloeren worden toegepast als de vrije ruimte onder vloeren zoveel mogelijk benut dient te worden, b.v. bij pakhuisvloeren en parkeergarages. Voorwaarde voor een doelmatige toepassing is voorts een regelmatige plattegrond met een rechthoekig kolomstramien en een veelvuldige repetitie.
