o. (-en),
1. recht om over de grond van een ander te gaan;
2. belasting bij de overgang van vast goed;
3. recht dat de overgang regelt van een vroegere naar een latere wetgeving en de toepasselijkheid van oude en nieuwe voorschriften op gevallen die hebben plaatsgevonden vóór de inwerkingtreding van de nieuwe wet.
In art. 4 Ned. Wet AB en in art. 2 Belg. BW staat dat de wet alleen voor het toekomende verbindt en geen terugwerkende kracht heeft. Dit geldt slechts voorzover een wet zelf niet anders bepaalt.
LITT. L.Hijmans van den Bergh opeenvolging van rechtsregels (1928).
