[Gr. ostrakon, scherf], o., gebruik in het oude Athene om personen door een volksstemming met potscherven te verbannen; (fig.) het streng weren van iets of iemand.
Het ostrakisme werd ingesteld door Kleisthenes of enige tijd na hem (ca.510 v.C-500 v.C.); sindsdien stemde het volk elk jaar over de vraag of men ertoe zou overgaan. Aanvankelijk was het ostrakisme gericht tegen potentiële tirannen, later diende het als werktuig in handen van democratische leiders om tegenstanders te elimineren. De verbanning duurde tien jaar en ging niet met verdere bestraffing gepaard. In 417 v.C. werd het ostrakisme voor het laatst toegepast.
LITT. J.Carcopino, L’ostracisme athénien (2e dr.
1936); C.Hignett, A history of the Athenian constitution (1952).
