in de sterrenkunde de berekende baan van een hemellichaam, bij afwezigheid van storingen door b.v. andere hemellichamen of een atmosfeer. De meeste planeten en andere lichamen van het zonnestelsel worden tijdens hun beweging om de zon gestoord door andere planeten, zodat hun banen geen ellipsen zijn wat uit de wetten van Kepler volgt maar een ingewikkelder vorm hebben.
Men kan echter op een bepaald tijdstip uit de gewone plaats en snelheid van een hemellichaam steeds een ellipsbaan berekenen, die dan in dat punt van de baan samenvalt met de werkelijke baan. De aldus berekende ellipsbaan heet de osculerende baan, het betreffende tijdstip de osculatie-epoche en de elementen van de ellipsbaan de osculerende elementen.