[Oudperzisch Auramazda] belangrijkste godheid in het religieus systeem van Zoroaster (ca.700 v.C.). Volgens de leer van Zoroaster was deze god de schepper van een ethisch dualisme: de tegenstelling tussen licht en duisternis, resp. waarheid en leugen, goed en kwaad.
Ormazd werd door de Achaimenidische vorst Dareios I (522 v.C.-486 v.C.) en zijn opvolgers vereerd als koning boven alle goden. Tijdens de Sassanidische periode werd het zoroastrisme tot staatsgodsdienst geproclameerd. Ormazd werd in de Avesta geïdentificeerd met de heilbrengende geest, in tegenstelling tot de destructieve kracht Ahriman. De symbolische voorstelling van Ormazd als gevleugelde zonneschijf is ontleend aan de beelden van de Assyrische godheid Assoer, die op hun beurt zijn ontleend aan die van de Egyptische hemelgod Horus.
