v., het voor orkest schrijven of bewerken van een muziekstuk, instrumentatie; (concreet) (-s), zo’n bewerking.
Voor orkestratie is een grote kennis vereist van de mogelijkheden en het klankkarakter van de verschillende instrumenten. Hierover zijn verscheidene handen leerboeken verschenen, o.a. Traité de l’instrumentation, van H.Berlioz (1844; Duitse bewerking door R.Strauss, 2 dln. 1905), Nouveau traité d’instrumentation (1885) van F.A.Gevaert en Techniques de l’orchestre moderne (1904) van C. M.Widor.
LITT. H.Erff, Lehrbuch der Instrumentation (1959).
orkestreren (orkestreerde, heeft georkestreerd), voor orkest bewerken, de partijen uitwerken van een compositie.
