(orca), m. (-’s), (ook: zwaardwalvis, ork)
Orcinus orca, een zoogdiersoort uit de familie dolfijnen. De orka is een kosmopolische vertegenwoordiger van de tandwalvissen. Hij wordt gekenmerkt door een typisch zwart-wit patroon met een paar grote vlekken; de rugvin is naar verhouding vrij groot. Het mannetje kan bijna 10 m lang worden; het wijfje daarentegen is nauwelijks half zo groot. Iedere kaakhelft heeft 10-14 grote, kegelvormige tanden. De orka is een geduchte rover, die leeft van zeehonden en kleine walvisachtigen; zeevogels, vis en inktvissen worden ook gegeten. De prooi wordt door troepen van 3-50 individuen nagejaagd en in geval van grote walvissen (vinvissen) soms levend verscheurd.
Orka’s laten zich in gevangenschap goed houden, mits men ze voldoende ruimte verschaft; de dieren worden snel tam en worden ondanks hun formidabele gebit niet gevaarlijk voor de mens. De kleine zwaardwalvis, Pseudorca crassidens, kleiner dan de orka en eveneens een kosmopoliet, wordt slechts uiterst zelden in de Noordzee aangetroffen; hij leidt kennelijk een zwervend leven, waarbij hij tot in de Oostzee en de Middellandse Zee doordringt.
