[Fr.], v. (-s, -tiën),
1. regelmatige rangschikking, orde; m.n. met betrekking tot de schikking en aangebrachte verhoudingen in gebouwen enz.;
2. wijze waarop iets geregeld is, inrichting, ordening;
3. voorschrift: stedelijke ordonnanties;
4. (Oudned. recht) verordening, wetgevende maatregel; de belastingheffingen werden uitgevaardigd per plakkaat of ordonnantie;
5. (België) door de Akkoorden van Egmont en Stuyvenberg met het oog op de staatshervorming voorziene wetgevende maatregel voor een gewest, gesteund door een gewestraad.
