Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2021

ordeverstoring

betekenis & definitie

v. (-en), verstoring van de openbare orde.

Zowel in Nederland als in België kan de verdachte bij ordeverstoring ter terechtzitting worden verwijderd (art. 303 WSv, art. 760 Belg. Ger. Wbk). Tegen de ordeverstoringen in het openbaar kan daadwerkelijk worden opgetreden door de politie. Daarnaast zijn strafbaar gesteld bepaalde vormen van ordeverstoring zoals het belemmeren van ambtshandelingen en het verstoren van vergaderingen of godsdienstige bijeenkomsten (art. 146 Ned. WStr, art. 142 Belg. Swb).

< >