(potte op, heeft opgepot),
1. (economie) het overhevelen van geld uit de actieve sfeer (transactiekas) naar de passieve sfeer (voorzorgsen speculatiekas) dan wel het vergroten van de kasvoorraad door minder uit te geven dan men ontvangt, waardoor de effectieve vraag vermindert en de omloopsnelheid daalt;
2. (tuinbouw) het in een pot zetten van planten (die eerder zijn uitgezaaid en verspeend).
Oppotting heeft evenals geldvernietiging een deflatoir karakter; in de vergrote liquiditeit schuilt echter een latent inflatoire kracht. Oppotten is een vorm van sparen, maar sparen is niet altijd oppotten. Bovendien verschaft de toeen afneming van de kasvoorraad op zichzelf geen informatie over de feitelijke been ontsparingen, daar deze ook in andere vorm dan in liquide middelen kunnen geschieden. De Engelse economist A.Marshall formuleerde de oppottingswet die betrekking heeft op speculatie van redenen voor het aanhouden van kasvoorraden. Verwachting omtrent een prijsdaling leidt ertoe goederen te verkopen en de kasvoorraad te vergroten (oppotten). J.M.Keynes zag speculatieve redenen voor het aanhouden van grotere kasvoorraden in de verwachting van rentestijging of het zich vrijwaren van de risico’s van rentestijging. liquiditeitsvoorkeur.
